Na elf jaar is de huwelijkskoek gemiddeld op. In 2009 gaven na elf jaar de meeste Britse koppels de brui aan hun huwelijk, blijkt uit recent onderzoek.

Uit de cijfers van 2007 blijkt dat de gemiddelde duur van een huwelijk toen 11,5 jaar was, de lengte van het huwelijk is dus in twee jaar tijd een half jaar gezakt. Relatie-expert Malcolm Brynin ziet het niet positief in: “Mensen gaan een relatie aan en blijven samen enkel wanneer ze er individueel voordeel uithalen.” Socioloog Frank Furedi is wat positiever. “Wanneer je trouwt, denk je niet in cijfers. Als je op voorhand denkt dat de kans groot is dat je 11 jaar samenblijft, dan is het hele ritueel zinloos. Als je deze lijn zou doortrekken dan kun je het concept van duurzame relaties helemaal afvoeren.”

Volgens verschillende experts is het idee dat een huwelijk langer dan 20 jaar duurt een moderne norm van de laatste eeuwen. Door Sociale en economische druk duren relaties langer dan hun natuurlijke levensduur. Zo zorgde vroeger de dood vaak voor een natuurlijke scheiding binnen een huwelijk.

Ervaringsexpert en auteur Michael Buchanan: “Vroeger trouwden mensen eerder, kregen ze sneller kinderen en stierven ze na ongeveer twintig jaar huwelijk en zo raakte één partner weer vrijgezel. Nu leeft iedereen veertig tot vijftig jaar na zijn trouwdag. Het is onrealistisch te verwachten dat mensen zo lang verliefd blijven en interesse blijven tonen voor elkaar gedurende zo’n lange periode. Zeker wanneer de kinderen volwassen zijn en het ouderlijke huis hebben verlaten.”